(To tego zbioru koncertów AV miałem planowo słuchać - a nie "La Cetra" - skądinąd - znakomitej!)
Żadnej straty - wyszło przy okazji nadzwyczajnie ciekawe porównanie.
Do każde kolejnego nagrania kompletnego zbioru koncertów Vivaldiego, Rachel Podger zaprasza inną orkiestrę. W "La Stravaganza" wspierali ją (i to jak!!!) Arte dei Suonatori, w "La Cetra" - Holland Baroque Society - a tutaj zespół, z którym skrzypaczka zdaje się związała na dłużej - Brecon Baroque.
Ja dodałem temu słuchaniu ekstra uroku - kolejny raz pliki wymieszały się dosyć swobodnie, w związku z czym mogłem nie tyle skupić się na genialnej muzyce AV, co na jakości samego wykonania :)
Jedna rzecz mnie dosyć wcześnie w trakcie słuchania wręcz uderzyła... może to efekt bardzo świeżej lektury niezwykle ciekawego tekstu:
http://www.earlymusicworld.com/hip.html
i fragment:
"In fact, rather than become more HIP orchestral directors have shown an increasing disregard for such considerations, preferring to add spurious continuo instruments (records of Italian opera orchestras in the 18th century do not anywhere list the employment of a plucked continuo instrument of the lute family, let alone a harp) to a thin body of strings. "
Tutaj mamy w obsadzie teorban i gitarę... które miejscami brzmią wręcz zaskakująco. [Słucham teraz tej kapitalnej płyty Biondi'ego - i tam też szarpią struny równo ...]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz