Ależ ten czas leci ... Wydaje się, że mam tę płytę od całkiem niedawna... A to nagranie z 2007 roku (kościół św. Pawłą w New Southgate w Londynie).
Bohater - powiedzmy - "zbiorowy". Większość kompozycji to utwory Juana de Araujo, przeplecionych utworami nieznanych autorów. Płyta całkiem inna od niedawno słuchanej "brazylijskiej". To przede wszystkim dzieła o przynajmniej epokę (lub i dwie) wcześniejsze. Do tego stopnia przesycone lokalnym kolorytem, indiańskimi wpływami, iż trudno uwierzyć, że de Araujo urodził się w Hiszpanii, a nie w Boliwii czy Peru.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz