środa, 8 lutego 2012

Scharwenka - Piano Concerto No. 4, Polish National Dances - Francois Xavier Poizat, Poznań Philharmonic Orchestra (!), Łukasz Borowicz [7-8 lutego 2012]

SCHARWENKA, X.: Piano Concerto No. 4 / Polish Dances (Poizat, Poznan Philharmonic, Borowicz)

Genialna płyta! I bez względu na to, której nacji przypisze się FXS, brak tego koncertu w bieżącym repertuarze to po prostu granda! Jeszcze większa, jeśli przyjąć klasyfkację Naxos - jak niżej.
Widać włodarzom polskiego życia muzycznego bliższa inna wersja - bo pies z kulawą nogą nie uświadczy tutaj ani płyt, ani koncertowych wykonań jego muzyki. W sumie to nie ma co się dziwić - polskie koncerty romantyczne po Chopinie dla świata odkrył angielski Hyperion, talent Łukasza Borowicza odrywa Naxos.
Sam Scharwenka pisał o sobie jako o Niemcu - ale w połowie XIX wieku, na pograniczu, w mieszanych małżeństwach, łatwo można było toższamość zagubić. Poza tym ... jakie to ma dzisiaj znaczenie?
FXS pisał, że wyrósł na niemieckim romantyzmie, na Schumannie, Mendelssohnie i Brahmsie ... i wszystko to pewnie prawda, ale na tej płycie słychać ten wpływ co najwyżej w cudnej wersji sonaty wiolonczelowej. Cała reszta to Wschód! Polski, rosyjski, duszeszcipatielnyj wschód! W tańcach - Chopin wywija w tle mazurki i kujawiaki, a w koncercie kłaniają się dodatkowo w pas i Czajkowski i ... Rachmaninow!
A koncert z 1908 roku! A tu słychać 2. i 3. koncert Rachmaninowa!!
Pierwszym wykonaniem w Nowym Jorku (1910, grał sam FXS) dyrygował ... Gustaw Mahler. Co dobitnie pokazuje kim Scharwenka wtedy był na muzycznej scenie. Diabelsko trudny (wielu pianistów odmawiało grania!), cudnie melodyjny, przebogaty w fantastyczne tematy - rewelacyjnie tutaj wykonany. Rewelacja!

Wklejam w całości, co pisze Naxos na swojej stronie:
'Polish pianist and composer Franz Xaver Scharwenka was raised in the spirit of European Romanticism, championing the music of Chopin, Schumann, Mendelssohn and Liszt, and gaining enormous popularity for his own compositions, which Liszt greatly admired. Scharwenka’s fourth and final Piano Concerto (which the composer performed under the direction of Mahler and Stokowski) is a work of genius which stands at the apex of his achievement. The shorter pieces on this album have recently enjoyed renewed popularity, proving the value of Scharwenka’s legacy for modern listeners though much of his music remains to be rediscovered.'
http://www.classicsonline.com/catalogue/reviews.aspx?pid=1088326&viewall=1

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz