Program wg. Croucha: BWV 86 - 2+; BWV 37 - 2+; BWV 104 - 1*; BWV 166 - 2+.
Czyli można by pomyśleć, że zawartość 19-ki słabsza od 18-ki ...
Liturgicznie i kalendarzowo jesteśmy na przełomie kwietnia i maja 1724 roku.
Ma pecha ta płyta, bo jaka by nie byłą kolejność mojego słuchania - zwykle albo muszę przerwać w połowie, albo brakuje dla niej czasu - zatem dzisiaj (26.05) wieczorem zacznę od niej i na niej się skupię.
Kilka kolejnych razy i odnoszę wrażenie, że tych dwóch płyt najlepiej się słucha właśnie jedna po drugiej - tak jak Bach te kantaty pisał i wykonywał. Spójna całość, niezwykle różnorodna muzyka. nawet te 'słabsze' kantaty (86, 37 i 166) zaczynają nabierać blasku. Poza tym - tam są tak kapitalne części - szczególnie z partiami skrzypiec solo - że chce się ich słuchać za każdym razem od początku!
I znowu oceny SC wydają mi się w tych przypadkach zaniżone ....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz