Wystarczy spojrzeć na okładkę by diabli wzięli jakikolwiek zamiar krytycznego słuchania tej płyty!
ASO jest równie śliczna co urocza i sympatyczna na scenie - nie ma co się dziwić DG, że ustawił ją na czele swoich nagrywanych i promowanych pianistów. Nagrana wspólnie z Olafurem Arnaldsem chopinowska płyta - i promująca ją wspólna trasa koncertowa (Kraków!!) - na pewno pomogły pianistce zdobyć masę nowych słuchaczy.
A to jest wyjątkowo dobra płyta - koncert Griega jest fantastyczny!
Ani trochę nie zgadzam się w jego ocenie z recenzentką Guardiana (https://www.theguardian.com/music/2016/oct/13/alice-sara-ott-wonderland-review-greig-recital-album)
Wybrane 'Lyric Pieces' podobają mi się jednak mniej niż u Hough'a. Ciekawie i przekonująca ASO gra utwory bardziej dynamiczne, czegoś mi brak w wolniejszych i lirycznych. Hough lepiej niuansuje, wprowadza ciekawszy, bardziej wyrazisty kontrast, zaskakuje.
Te dwa drobiazgi z 'Peer Gynta' nie pasują mi do reszty, tym bardziej, że umieszczone między LP. Coś spójnego burzą, psują. Może przez to, że są tak dobrze znane?
Nie ma co się jednak czepiać - płyta jest bardzo dobra.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz