Nelsons zgarnął wraz z Bostończykami tegoroczną Gramophone Award w kategorii orkiestrowej - za poprzednią płytę - z 10-tą symfonią Szostakowicza. Za płytę bezapelacyjnie wybitną.
Czy ten sam skład utrzyma tak nieprawdopodobnie wysoki poziom tym razem?
Na to wygląda...
Gramophone trochę mniej entuzjastycznie ocenił tę płytę. 10-ta jednak jest wyraźnie 'lepsza' i ciekawsza od swoich poprzedniczek ... wyłączając oczywiście 7-ą.
Ale słowo "wyraźnie" naprawdę trzeba wziąć z duży cudzysłów - bo mowa o jednym z największych symfoników XX wieku i o jego najlepszych dziełach. To tak jakby toczyć spór czy wśród symfonii LvB 5-ta jest "lepsza" od 3-ej ....
Słuchałem tej płyty w przeróżnych kombinacjach. Sam układ dzieł wręcz do tego zachęca: 9, 5, 'Hamlet' i 8 na zakończenie. Te trzy symfonie są tak różnorodne muzycznie, tak jednocześnie typowo szostakowiczowskie, że kolejność naprawdę nie gra roli. 9-5-8; 8-9-5, 5-8-9 .... Zresztą, ci co (niżej) recenzowali tę płytę, zrobili dokładnie to samo.Na dobrą sprawę, niewiele potem powstało dzieł podobnego kalibru. Można przeszukiwać mniej lub bardziej sensowne zestawienia 'największych symfonii XX wieku'. Którego się nie słucha, nieodparcie przychodzi na myśl, że po DSCH nikt już do tego poziomu nie dotarł... A jak już raz dotarł, to nie był w stanie zrobić tego jeszcze raz...
i recenzje na koniec;
Gramophone:
http://www.gramophone.co.uk/review/shostakovich-symphonies-nos-5-8-9
i aż dwie (równie dogłębne co ciekawe) z MusicWeb:
http://www.musicweb-international.com/classrev/2016/Jun/Shostakovich_sys_4795201.htm
http://www.musicweb-international.com/classrev/2016/Jul/Shostakovich_sys_4795201.htm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz