I tak za rok o tej porze, przy okazji kolejnych Gramophone Awards, okaże się, ze najlepiej na świecie także Vivaldiego grają ... Anglicy; i płyta ta nawet przez listę nominowanych się nie przewinie.
Ale to głównie będzie świadczyć o GA, o z roku na rok upadającym prestiżu tej nagrody. Na własne życzenie, bo robi się to coraz bardziej taki muzyczny Booker. (Lub, nie przymierzając. literacki Nobel!)
A jest to jedna z najbardziej porywających płyt z koncertami AV, jakie słyszałem w ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy.
(Wyliczę przy okazji numery katalogowe koncertów z płyty, bo jakoś nadmiernie nagrywane nie są; RV: 507, 529, 510, 505, 127, 527 i 513).Tak granego koncertu d-moll RV 127 do tej pory jeszcze nie słyszałem - a to tylko jeden dla porównania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz