A tak się złożyło, że niemal starczyło rano czasu na posłuchanie obydwu płyt.
Głupia sprawa, bo postanowiłem zacząć od płyty zdecydowanie "głośniejszej" - bardziej uznanej ... i bardziej mi pasuje ta druga :] Płyta wydana w roku 1985 roku - nagrana 2 lata wcześniej ... cała EPOKA, prawda? Zdobywca Gramophone Award. Recenzent "G" pisał o niej m.in. tak:
"One of my most cherished records … such poise and sensitivity … one of the best choral records of its kind currently available."
I mam wrażenie, że w słowie 'currently' wszystko się zamyka. I sam WCC, i cała konkurencja chyba już oddalili się o lata świetlne od tamtej praktyki wykonawczej. Całkeim serio - trochę mnie to wykonanie irytuje (głównie chłopięce głosy w chórze...) Ale posłuchać warto, książeczkę przeczytać warto - bo ciekawe miał Victoria życie - choćby fakt, ze został wyświęcony na kapłana przez Thomas Goldwella, ostatniego przed-reformacyjnego katolickiego angielskiego biskupa - jeszcze żywego biskupa ...
I płyta w zasadzie rówieśnicza - nagrana i wydana w 1986 roku (re-edycja w 'Helios' z 2005). (Trzeba być czujnym - płytę pod dokładnie tym samym tytułem nagrał też WCC! Najgorsze jest to, że nie mam tej płyty ... WCC w 1991 nagrali utwory głównie dwóch kompozytorów - Maduela Cardoso i Dom Pedro de Cristo.)
A William Byrd Choir nagrał dla Hyperionu jedynie dwie płyty ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz