Kolejna płyta, o której na dobrą sprawę naprawdę nie ma co pisać. W sensie: czy dobra czy zła; nie ma co "recenzować".
Być może to był właśnie tekst Shermana w NYT, który spowodował, że natychmiast kupiłem i Mazurki, i Nokturny w wykonaniu AW. A może przy okazji któregoś z Konkursów Chopinowski usłyszałem o AW w Dwójce... Celebrowany w polskim radio polski pianista, którego nagrań w Polsce nie uświadczysz... Taka polska norma.
Niezbyt wielu pianistów odważyło się nagrać Mazurki w komplecie. Można wręcz stwierdzić, że do współczesnych czasów wszyscy zgodnie stwierdzili, że z Rubinsteinem i tak nie wygrają, więc szkoda czasu i środków.
Bernard D. Sherman w NYT:
http://www.nytimes.com/1997/06/29/arts/putting-the-dance-back-into-the-mazurka.html
(a więcej tekstów BDS tutaj: http://www.bsherman.net/)
John Bell Young:
http://www.criticalmass.johnbellyoung.com/andrzej-waskowski-gone-but-not-forgotten/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz