Tradycyjnie - ranking Crouch'a na początek:
BWV 48 - 2+; BWV 73 - 1; BWV 44 - 1 i BWV 109 - 2+;
Pal diabli powyższe - coraz bardziej mnie irytujące - oceny. Słuchając tej płyty cały czas zastanawiałem się: KTO u licha gra na tym oboju?? Tak może grac jeden .. powiedzmy, że dwóch oboistów! I co? I okazuje się że grają tutaj razem! Marcel Ponseele i Taka Kitzato.
I grają tak ... no, wszyscy grają TAK, że całe to Crouch'owe numerowanki można do kosza wyrzucić!
Zawsze - od pierwszej kupionej płyty jaką PhH nagrał dla HM - pasowała mi jego wizja, jego koncept wykonywania Bacha - i kantat, i większych form; chociaż potem znalazłem większych faworytów :)
Precyzyjne jasność wykonania, pewna surowość emocji, brak egzaltacji w jedną czy drugą stronę. Taki flandryjski umiar :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz