Nie urocza ta okładka? (W Chandos też tak uważają, bo każda kolejna płyta XW eksponuje Jej bezsprzecznie oryginalną urode ...) Plus ulubiony koncert Gershwina i ciekawość co do dwóch pozostałych.... i wystarczy by nagranie wrzucić na J3.
Koncert Barbera z 1962 roku, Copland'a z 1926 i niemal rówieśniczy GG z 1925. W przypadku tych dwóch ostatnich to nie sposób dodać: uczeń naśladuje Mistrza... Niezwykle ciekawa okazja dla 'muzycznych inwestygatorów' - bo jeśli to zwykła zbieżność: ot, inspiracja spadła na obydwu w tym samym czasie i postaci - podobieństwa są uderzające. Co nie zmienia faktu, że koncert Coplanda jest bardzo ciekawy.
Perełką - ale czyż nie jest to regułą w podobnych zestawieniach - jest koncert Gershwina.
Ale nie jest to płyta rzucająca na kolana - niestety.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz