Jak ja nie lubię takich płyt .... Ale jak ja lubię Danielle de Niese!! Od pierwszego wejrzenia! "Poppea" to była? Czy raczej handlowski "Giulio Cesare"... chyba to - chyba jej Kleopatra zrobiła na mnie takie wrażenie. Wielki operowy sopran, niezwykły talent sceniczny. Ale do Bacha się nie nadaje ... mimo, że śpiewa tutaj arie z dwóch świeckich kantat (202 i 208). Ale jej Dowland, jej Handel, jej Monteverdi ,, jej Purcell (Matko moja!) - nie pamiętam takiego "Lamentu Dydony". Po prostu ściska za gardło!
Bardzo przyzwoita płyta - idealna dla kogoś kto nie zna, wcześniej mało słyszał a chciałby nieco liznąć - w świetnym wykonaniu. A wdzięk DdN z okładki i zdjęć po prostu słychać w tym głosie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz