Zjawiskowa i naprawdę magiczna płyta. Tharaud, który ograł się w Baroku (Bach, Couperin, Scarlatti) gra te cudne drobiazgi w sposób niezrównany. I dobrze słychać gdzie - czy raczej: dzięki czemu - się tego nauczył. Rozumie taniec i rozumie muzyczną miniaturę. W krókiej formie potrafi oddać całę spektrum uczuć, emocji i nastrojów. I nawet jeśli nie powinno się nagrywać walców w komplecie, na jednej płycie - tutaj to nie przeszkadza. Ciekawe jak w porównaniu zabrzmi śliczna Alice Sara Ott ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz