No ... początek roku ewidentnie należy do Steffaniego i Fasolisa, wspomaganych wydatnie przez Cecilię Bartoli - czapka z głowy.
Powrót po kilku tygodniach... Nareszcie! Ależ to jest znakomita płyta! Jaka niebywała muzyka! Jedno z piękniejszych 'Stabat Mater' jakie słyszałem! Jedna z ciekawszych sakralnych płyt, jakich w ostatnich miesiącach słuchałem. A te motety w drugiej części! Jakie kapitalne chóry, jak niezwykła Bartoli (inni soliści - podobnie). Niezwykła rzecz .... zimowała obok Pergolesi'ego Jacobsa i AAMB, i zostanie na J3 przynajmniej do lata. A berlińczyków zarchiwizujemy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz