"Arie? Znowu?!" Pierwsza reakcja. Druga - przy drugiej części - schublerowskim chorale BWV 645 Nr 1 - z początku identyczna ... Ale za chwilę całkeim inna: ależ dobrze grają! I ta wiolonczela!! Jak śpiewają!!
Toć to pierwsza klasa! Sandrine Piau - 4 razy, Christophe Dumaux - 3 razy, Emiliano Gonzalez Toro - 3 razy. A tak czy owak wszystko tak pomyślane, by cudowna Ophelie Gaillard świeciła tu pełnym blaskiem. I świeci, i to jak świeci! Znakomita płyta! Że Bach czuł i rozumiał wiolonczelę - rzecz wiadoma; że sporo kantat napisał z myślą chyba bardziej o niej - udowodnił niezrównany Coin, nagrywając swój genialny trzypłytowy cykl. To jest płyta w zasadzie podobnego formatu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz