Vol 8: BWV 22 - 1+, BWV 23 - 1*, BWV 75 - 1.
Hmmm... pora postawić się Crouchowi okoniem - jakoś mi jego oceny tym razem nie pasują. Za wysoko - na pewno 23, a i 22 też zasługuje na zwykłą '1'. Wszystkie trzy kantaty są piękne, ale czegoś w nich jednak brakuje. Żadna z nich nie dotyka tego bachowskiego absolutu, nie zatyka tchu w piersiach, nie zatrzymuje w pół kroku. Ciekawe, jakie nagrania SC do takich ocen skłoniły. Bo skoro nie Suzuki ... Muszę sprawdzić, jak zagrał to Gardiner... MS ma świetnych solistów - znowu Mera - Midori Suzuki; ale to głównie płyta Turka i Kooji'a - bo najwięcej tu partii na tenor i bas. Do wykonania nie ma się co czepiać - świetne - to moment, gdy seria była no mocno wznoszącej się fali.Chyba to Bacha wina ... ale głowy nie daję - jutro porównam!
(dopisuję 2 lutego 2012 - po dwukrotnym wysłuchaniu płyty z rzędu!: To są przecudne kantaty, każda warta w/w oceny! Coś mi ewidentnie padło na głowę, że te powyższe dyrdymały napisałem. Bez wątpienia 23. to arcydzieło, 75. wcale niewiele brakuje...)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz