Ponieważ koleżanka z pokoju dostała małpiego rozumu i używa klawiatury niczym perkusji, tak że własnych myśli wprost nie słychać - zakładam słuchawki i podróżujemy z J3 bez przemieszczania się.
Program płyty nieco bardziej szczegółowo:
Paris: Nocturne, The Song of a Great City (1899)
Brigg Fair: An English Rhapsody (1907)
Eventyr (Once Upon a Time), ballad after Asbjørnsen (1917)
Irmelin Prelude (1892)
La Calinda (1887)
Niezwykle przyjemna płyta - wyłącznie ciepło ją wspominam już od pierwszego wysłuchania. Krytycy, którzy po raz pierwszy słyszeli 'Paris', pisali, że jakk nic D. skomponował go nazajutrz po pełnej wrażeń jakiejś paryskiej nocy ... Piękne czasy, naprawdę ...
Niezwykle przyjemna płyta - szczególnie ciekawe pierwsze trzy utwory. Będzie więcej Deliusa!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz