Co tu mamy: kantaty - RV 679, 660, 664 i 678; i koncerty - RV 441 (na flet prosty) i 484 (na fagot).
Zawstydzająco dobra płyta ... bo wstyd przyznać, nazwa "Barokkanerne" do tej pory kompletnie nic mi nie mowiła. Podobnie jak nazwisko solistki - uroczego sopranu - Tone Wik...
A zespół ma już swoją - całkiem długą - historię; założony w 1989 roku. Na koncertach prowadzili go m.in Rolf Lislevand, Alfredo Bernardini czy Kati Debretzeni. Niestety aktywność na stronie B. kończy się na roku 2011 - nie wiadomo, czy zespół jeszcze działa czy nie...
Tone Wik ma znakomity, ciepły głos. Cudne są te wszystkie kantaty.
'Cudność' cechuje także obydwa koncerty - jeden lepszy od drugiego - fagotowego chyba wcześniej nie słyszałem. To klasycznie "północne" wykonanie - nie ma tu szaleństw i ognia Europa Galante czy Giardino Armonico, ale i tej nieznośnej przesady Spinosi'ego. Wyważone i stonowane wykonania - świetnie nagrane.
Niezwykle sympatyczna płyta.
A! Nie znalazłem choćby jednej więcej płyty B. niż ta - ale ciekawie wygląda strona wytwórni 2L:
http://www.2l.no/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz