Kolejny raz prosta nauka: jeśli jakaś płyta nie odrzuca od razu, przy pierwszym słuchaniu, zawsze warto dać jej drugą czy trzecią szansę.
Kantaty Porpory na taką szansę bardzo zasługują, bo to rzecz, która naprawdę nabiera kolorów przy kolejnych podejściach.
Przyciągnęło moją uwagę to nagranie przy okazji najnowszego wydania Arcangelo - Mszy Bacha.
Bardzo byłem ciekaw innych płyt, bo znałem tylko dwie. Szczerze - obawiam się niezwykle, jak Arcangelo i JC sobie z taka formą poradzą. Formą - z którą, przynajmniej na płytach, zmierzą się po raz pierwszy.
Te kantaty są niezwykle urokliwe - przepysznie ubarwione rozmaitymi instrumentami; instrumentami w bardzo, bardzo dobrych rękach ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz