Magiczna płyta... Magiczna interpretacja; i , co trzeba podkreślić, magiczna na każdej płaszczyźnie - magicznie gra Zimerman, magicznie gra jego, złożona ad hoc, orkiestra. Szczerze przyznam, że takiej wersji koncertów Chopina nie słyszałem. Wstrząsem była ta płyta, jak usłyszałem ja po raz pierwszy. Wstrząsem - i odkryciem przy każdym słuchaniu - jest teraz. W orkiestrze największe wrażenie robią smyki - skrzypce i altówki - ja nigdy tak rzewnie i śpiewnie ich grających jeszcze nie słyszałem. Jeden z recenzentów "Gramophone" stwierdził, że to Chopin "poważny", że w zasadzie zakochał się w Chopinie ale tym młodzieńczym, lekko szalonym, uniesionym itp. No może ... rzecz gustu. Warto jednak pamiętać, że wtedy 20-latek to już był solidnie dojrzały mężczyzna!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz